Ik leef nog ;)

Ik weet het, het is alweer een tijdje geleden dat ik een reisverslag geschreven heb. Was ik dan zo druk? Nou, half: Tot aan 12 januari had ik nog vakantie, en deed ik niet zo veel, ook gebeurde er niet veel bijzonders om te melden. Nu ben ik weer aan het werk, en is het weer erg druk, lange dagen met weinig vrije tijd. Maar oke, nu is het weer is tijd om jullie te updaten, ik zal de hoogtepunten geven ;)

Aansluitend bij de titel ''Ik leef nog'' maar meteen iets over gisteravond. Rond een uurtje of 8 kwamen ze me ophalen uit m'n huis, vragend of ik de slang al gezien had. Ik moet bekennen dat ik in de 2 maanden dat ik hier zit nog geen enkele slang gezien had, dus ik wist niet hoe snel ik mijn camera en zaklamp moest pakken om de slang te zien, voordat die weer weg was. Tussen de huizen van Sally en Hannes zat een Mozambikaanse(is dat correct NL?) spugende cobra. Leuk. Sally was in het donker (er is hier echt 0 verlichting in de tuin) vlak langs gelopen en zich natuurlijk een ongeluk geschrokken toen de slang naar haar siste. Toen ik de slang in het donker zag hangen aan het hek probeerde ik zo dichtbij mogelijk te komen om een goede foto te maken, want mijn camera is nachtblind, dus moest ik wel dichtbij komen. Er werd nog gezegd ''Wow, you are brave''. Tja, dit was mijn 1e slang, en Nicolas, een dierenexpert stond nog steeds voor me, dus geen probleem dacht ik. Toen ik met mijn nachtblinde camera uiteindelijk een foto had gemaakt (van extreem slechte kwaliteit) ging ik weer terug naar de rest. Ik vraag wat voor slang het is: Een spugende mozambikaanse cobra. Spugend? ''Yea... they can spit until 3 meters''. Oke, leuk, zo dichtbij stond ik ongeveer. ''and there is no antidote for its poison, so when they spit in your eyes, you can get blind, and if you get bit, you die''. Nu begrijp ik waarom iemand zei dat ik dapper was... Vanaf nu kijk ik wat beter uit, want dit is bij lange na niet de enige giftige slang die ze hier hebben...

Oke, terug in de tijd, ik zal nu proberen het iets chronologischer te doen. Mijn vader vertrok dus op 29 december, en op 30 december schreef ik mijn laatste verslag. Oud en Nieuw was eerlijk gezegd een beetje saai naar Nederlandse maatstaven. Ik vertelde iemand dat ik vond dat er nogal weinig vuurwerk was. Het antwoord was dat de meesten vuurwerk minder belangrijk vinden dan drank. Ik denk dat dat klopt. Sally's kinderen mogen het terrein niet verlaten zodra het donker wordt, maar naar ik begreep was ongeveer het hele dorp dronken die avond. En drinken is niet het enige wat ze doen...(vul zelf maar wat in). Ik zat gewoon lekker op een dak met wat anderen, '''vuurwerk te kijken''.

Na 4 januari begon alles weer op te starten, dus gingen we naar Nelspruit, zodat ik daar mijn haar kon laten knippen en omdat we een keyboard gingen kopen. In de Riverside Mall (echt een overdone groot winkelcentrum) zat ook een kapper waar ik wel terecht kon. Tja, en dan. Ik wil gewoon korter haar, niks meer, niets minder. Beetje uitgedund was ook wel fijn. Volgens mij maakte ik het de kapper redelijk goed duidelijk. Ze vroeg nog ''number 4 or number 5''. Geen idee wat dat betekende, maar toen ze de tondeuse liet zien maakte ik duidelijk dat ik niet extreem veel kwijt wilde, dus werd het de dikste stand. En nu komt het punt waar Nederlandse kappers van kunnen leren, want in 10 minuten was ze door mn haar heen geschoten en had ze het uitgedund. Zag er prima uit, en koste me ongeveer 10 euro. Prima.

Vanaf het winkelcentrum gingen we door naar een muziekzaak, om daar een keyboard te kopen. Hier had ik best wel zin in, want zoveel piano had ik niet gespeeld sinds ik in Zuid Afrika ben, en dat is toch aanzienlijk minder dan bijna elke dag thuis in Nederland. Uiteindelijk kozen we een wat duurdere Yamaha, maar gelukkig betaalde Sally een beetje mee, dus hoefde ik niet alles zelf te betalen. Momenteel geef ik 2 kinderen thuis les, Abraham en Grace. Voor mensen die weten dat ik in Nederland veel schaakles geef, ja inderdaad, ik ben gewoon verslaafd aan lesgeven. En ze kunnen het allebei nu al erg goed, na slechts 2 weken. In de komende weken dat ik hier ben ga ik ze proberen zoveel mogelijk bij te brengen, zodat ze een goede basis hebben als ik weer weg ga. Sally zei al dat ik vanuit Nederland ook nog wel huiswerk kon opgeven. Dus ik zal vast ook wel keyboardleraar blijven als ik weer terug ben ;)

Op 8 januari ging ik samen met Hannes, Allison en een vriendin van Allison, Alice dacht ik naar Swaziland. Allison, de Amerikaanse vrijwilligster zou namelijk over een paar dagen vertrekken, dus moesten we nog even naar Swaziland gaan. Het was erg gezellig. Hannes wist alle plekken om naar toe te gaan, en dus hadden we al met al een prima dag. We gingen naar de Candlefacctory, de Glassfactory en nog naar een enorme dam, echt heel erg mooi. Ik heb niet veel foto's, maar ik zal ze er zeker nog opzetten. Ook gingen we naar meerdere marktjes, waar van alles en nog wat te halen viel. Op 1 marktplein stonden zo'n 50 kleine marktjes die allemaal gerelateerde producten verkochten (houtsnijwerken enzo). Allemaal hebben ze dezelfde openingszin: ''Dear friend, come to us, we sell nice things and we can make a nice price for you''. Echt iedereen zegt hetzelfde. Lijkt me moeilijk om met z'n 50en allemaal hetzelfde te verkopen, maar oke. Zelf kocht ik een paar mooie traditionele maskers, waar ik ongeveer 10 euro van af kon dingen. Dus al met al 2 maskers voor 20 euro. Wilde altijd al is proberen af te dingen, en als je dan ook nog begint met de zin dat ze een mooie prijs voor je maken, doe ik het zeker. Misschien ben ik nog steeds wel afgezet, ik weet het niet, ik vond het in ieder geval een koopje. Ook was het een feestdag in Swaziland, dus liep bijna iedereen in traditionele kleding. We gingen nog op de foto met 3 jongens, ook die zal ik er nog wel opzetten.

Op de 12e of 13e begon het werk weer bij Thembalethu. Gelukkig heb ik tot nu toe lekker veel werk te doen gehad. De 1e paar dagen was ik surveys aan het verzamelen voor m'n studie, want ja, ik ben hier voor m'n studie(...). Daarna mocht ik de financiën van Nice 'n Tasty onder de loep nemen. Voor de helderheid, Nice 'n Tasty is het restaurant dat door Thembalethu ondersteund wordt. Een mooi banenscheppend initiatief dat ook nog eens goed loopt en spotgoedkoop eten aanbiedt. Toch grappig dat ik al die financiële dingen mag doen terwijl ik bestuurskunde studeer, en niet bedrijfskunde. Maar ik denk dat ik nog steeds aardig wat basiskennis heb om het een beetje degelijk te kunnen doen. Gelukkig kwam ik wat onduidelijke en incorrecte dingen tegen, dus kon ik mooi aan een nieuw document werken zodat alles wat beter verwerkt kan worden vanaf nu. Op zulke momenten heb ik het gevoel dat ik ook echt bijdraag. Na dat project mocht ik een systeem in elkaar zetten voor de bibliothecaresse, iets waar ik al eerder mee bezig was geweest, maar nu moest afronden. Nu heeft ze een nieuw systeem om alle data te verwerken (zoals aantal bezoeken, aantal boeken uitgeleend, terug gebracht etc.).  Qua werk was dat het wel tot nu toe. Ik heb Sally en Cleopas alweer gevraagd om een nieuwe taak, want vanaf volgende week zou ik anders weer zonder een taak zitten. Ze moesten nog even denken wat ik voor ze kon doen :p

Als laatste nog even wat dingen die me gewoon opvielen en dingen die ik hoorde. Ik verbaas me toch elke keer weer over de samenleving hier. Maandag en vanochtend gaf Sally workshops aan de nieuwe Drama team leden. Het team had nieuwe leden nodig, omdat er een aantal gestopt waren en ze in mei naar Engeland gaan om daar op te treden. De nieuwe leden moeten daarom bekend worden gemaakt met de organisatie. De eerste topics waren nog redelijk onschuldig, namelijk het volgen van regels en het hebben (=niet hebben) van relaties binnen de organisatie. Allereerst regels, die worden hier niet echt gevolgd. Veel mensen hebben toch vaak de houding van ''het maakt niet zoveel uit''. Mede door deze houding gaat er vaak wat fout. Ook het hebben van relaties gaat hier nogal wat anders dan in Nederland. Blijkbaar hebben hier een groot deel van de jongens en meiden een relatie met niet 1 persoon, maar soms wel met 3, 4 of meer... Daarnaast zijn relaties ook vaak niet slechts onschuldig, maar worden ze snel naar het laatste level gebracht om het zo maar even te verwoorden. Sex wordt het onderwerp van de volgende workshop. Ik woon de workshops vrijwillig bij, omdat ik zo meer leer van de organisatie, en omdat ik het ergens wel leuk vind om te zien hoe de jongeren reageren wanneer ze heel direct dingen naar hun hoofd geslingerd krijgen. Zo was een vraag vandaag ''het is oke om een affaire te hebben met een teamlid''. Iedereen in mijn groepje zei meteen volmondig ''nee''. Maar al snel bleek dat een van de meiden eigenlijk anders dacht. Maar vertellen aan iedereen wilde ze dat niet, schaamte misschien. De discussies zijn in ieder geval tot nu toe goed. En natuurlijk is het ook heel belangrijk. Het Drama team trekt rond in de omgeving en zingt/speelt over sex, aids, drank en dat soort dingen. En als er dan een teamlid zwanger is op dat moment (zonder een vriend, of zelfs met 1) is dat natuurlijk niet erg overtuigend als je verkondigt dat je moet wachten met sex tot tijdens het huwelijk... Al met al erg interessant :)

Nou, dat was het denk ik wel weer. Tijd gaat nog steeds te snel. Langzaamaan vertrekken hier de oudere jongeren naar hun universiteiten, dus wordt het voor mij in dat opzicht minder leuk. Ook begin ik wel weer een beetje uit te kijken naar de Nederlandse kou, het treinreizen, stroopwafels, familie natuurlijk, en nog veel meer. Maar op hetzelfde moment heb ik het hier nog steeds erg naar mijn zin. Helaas is het niet te combineren... :(

Oke, nu stop ik echt, iedereen wederom bedankt voor alle reacties en support!